अचानक

कविता श्रीशीशा राई December 2, 2008, 4:05 pm

---

घूनहरुको अधिनस्थ हुन्छ मकैवारी,

हूरिको वेगमा फूत्किन्छन् छानाहरु,

दौरा काटिन्छ मूसाको प्रत्येक चिच्याहटमा ।

त्यसपछि हुनहुनाउँदै बग्न थाल्छन् खोलाहरु-

भल बोकेर पाखोभरि प्यास र डोकोभरि सपनाहरुको

चाहको घूम्तीमा टेकेको तोक्मा,

तोक्माले थेगेको जिन्दगी जस्तो भारी,

भारीलाई मायालूको चोट सम्झेर खेपेको धनमान

स्मृतिमा रुझ्दै

विहान र बेलूकीको हूरि जस्तै

हात र मूख जोरिन नसकेको

छोरा छोरीका आँखाको रंग हुँदै बग्छन् ।

सँधै किनारा खोज्ने खुशीहरु

बियोगान्त प्रेमकथाको अस्पष्ट शीर्षक बनेर

अक्करे भिरको पाउमा थुप्रिएर

अन्त्य हुन्छन् ।

कुनैवेला निधारमा खोपेको

वाग्मति खोला र पूलको तस्विर

आज आफ्नै शवयात्राको अघि लाग्छ ।

अनिष्टको संकेत स्वरुप आस्था रित्तिन्छ पाईखाना जस्तै

अचानक कोलाज हराउँछ जिजिविषाको ।

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।