18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य

गजल

गजल वसन्त मोहन अधिकारी November 19, 2008, 2:48 pm

फूल भए यो जिन्दगी मन्दिरलाई दिन्थे ।

लास भए जिन्दगी चिता जलाई दिन्थे ।

जिउँदो रैछ यो जिन्दगी स्वास चलीराछ

यो स्वासमा आस भए मलमलाई दिन्थे ।

बाँचा टुटी,आँशा निभी यो मनै मरीराछ

मन कतै मान्ने भए फेरी पलाई दिन्थे ।

सतीले झै चितामाथि जिउँदै जलीराछु

शितल पवन हावा भए उनलाई दिन्थे ।

टुहुरा र बेसहारा मलाई पर्खीराछन्

एक्लै भए यो जिन्दगी गिद्ध स्याललाई दिन्थे ।

फूलपनि होइन जीवन, लास बने छैन्

कोही उस्तै साथी भए बसन्तलाई दिन्थे ।

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।