18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
यो रात निश्पट अध्यारो कपट, ज्योति लुकेको बेला ।
गुणी सज्जन भगाऊछ दुरदुर, फरक दिक्ष्याको खेला ।।
पेशा के गर्नु निर्बाहको, ब्यापार स्वंयम कि सरकारी ।
जसमा पहुँच देख्छौ ईमानको, कन्चन जागिर मास्टरी।।
।।१।।
बॉडेर अमृत ज्ञान अबोधमा, दिन्छौ सत्तल विवेकी ।
शुख सयल क्यै छैन यसमा, के रोज्यौ पेशा मास्टरी ।।
अवोधहरु रुप फेर्छन गुणवान, लार्भा पछिको पुतली ।
दियो ऑफैमा बाड्दैन प्रकाश, मास्टर तिमी हौ सुतली।।
।।२।।
एकाकर्म मास्टरी पेशामा, खेती सर्वदा पढाऊने ।
कर्णधार ऊपज हुन यिनका, देख्दैमा झन रमाऊने ।।
रोग भोक अभाव मौलदो, शिक्षक हेपेको देशमा ।
निदान सबको अमृत औषधी, अमुल्य ज्ञान मोलमा ।।
।।३।।
निर्मल जलमा बिम्विन्छ अनुहार, जसले हेर्दामा पनि।
कालिदास के बन्थे कविवर, शक्ति विध्यामा छनि ।।
के पेशा होला जगतमा कुन्नि, एकक्षत्र बाड्दै रमाऊने।
ईस्या रोष राग हुदैन मास्टरीमा, दिक्षामै जीवन बिताऊने।।
।।४।।
लन्डन