18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
जेठको उन्मत्त आकाशलाई सोधे
बर्षाको निवस्त्र झरीलाई सोधे
हिउँदको त्यो लुरे घामलाई सोधे
अनि चैत्रको अन्धो हुरीलाई सोधे ।
जीन्दगी के हो सबैलाई सोधे
अन्तमा फेरी आफैलाई सोधे
जवाफ के पाए थाहा छ?
त्यो त केवल अन्धो यात्रा हो ।
सुख र दूखसंग लुकामारी खेल्दै
पीडा र मस्तीसंगै गुटमुटिदै
बाल्यपन यौवन र बुढयौलीमा हराउदै
जीन्दगी आफैमा ढुन्मुनिदै चल्दो रहेछ
चीत्ताको अनन्त यात्रामा
चीरनिन्द्रामा हराउदै
जीन्दगी आफैमा बिलाउँदो रहेछ ।
तर पनि मान्छे
मान्छेलाई नै हाक्दो रहेछ
तर पनि मान्छे
मान्छेलाई नै थिच्दो रहेछ ।
खुसी बाड्न सक्ने मान्छे
पीडा पनि बाड्दो रहेछ
माया र दया बाड्न सक्ने मान्छे
आतंक र त्रास पनि बाड्दो रहेछ ।
मान्छे निर्दयी पनि रहेछ ।