18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
उत्कट अभिलाषाको कमारो भएर होइन
जिउने आधार खोज्न
म ,
आफ्नो भुगोलरेखाको सीमाबाट
बाहिरिएकिछु मलाई लालिगुराँश,चाँप् ,चमेलिको मोह
किन थिएन र रु
अनी ---सेता अग्ला हिमालहरुको
द्रीश्यले किन मोहित थिइन र रु
तर ---फूलको सौन्द्रय र सुगन्धले
गाँस पुग्ने भए ,
हिमशिखरको काखमा बास टर्ने भए
शायद ---मैले जिउनुको अर्थमा
लक्ष्मण रेखा पार गर्ने थिइन ।
म मान्छे ,
आफु बाँचेर अरुलाई पनि बचाउनु छ
बचाउनुको आशयमा बांच्ने आधार खोज्नु छ ।
त्यसैले ---बलियो आधारको खोजिमा
म आफ्नो भुमीबाट अलग्गिएकिछु ।
मलाई दलान र बलेशिको आनन्द
किन थिएन र रु
अनी करेशाबारी र खेत्बारिको
झझल्को आँखामा किन छैन र रु
त र ---दलान र बलेशी नै
आजभोलि पराइ ठान्नु परेपछी
करेशाबारी र खेतबारी नै बन्धकमा परेपछी
शायद ---म,
अर्को श्रीजनाको अर्थमा
पराइ बनेकिछु
मेरो बन्धकी हाँसो उकास्न ।