18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
“ल भन् त यो ब्रम्हाण्डको सबैभन्दा ठूलो चिज के हो ?” चिया पसलमा चियाको सुर्को लिदै अचानक उसले मलाई प्रश्न गर्यो ।
केहीबेर सोचेर उत्तर दिएँ “सत्यता”
प्रतिउत्तरमा उसले “हैन” भनि टाउको हल्लायो
“मानवता, नैतिकता, ईज्जत, पैसा, समय ........” अनेकौं उत्तर दिएँ तर मेरो प्रत्येक उत्तरमा उसको “हैन” भन्ने जवाफ आयो ।
“अनि के त ?” लाचारभइ उसैसँग उत्तरको खोजेँ ।
“प्वाल” उसले सहज उत्तर दियो ।
“नकरा, जे पनि भन्छ ।“ मेरो दिमागले नकारात्मक अर्थ लियो ।
“हो भन्या यो संसारको सबैभन्दा ठूलो चिज प्वाल नै हो ।“ उ आफ्नो उत्तरमा दृढ थियो ।
हेर् हामी खाना मुखको प्वालमा हल्छौं , सास नाकको प्वालले फेर्छौं, सुन्ने पनि प्वालबाट नै हो । यो ब्रम्हाण्डनै एक ब्ल्याक होलमा (कालो छिद्रमा) अडिएको छ............... “ उसले ब्रम्हाण्डको प्रत्येक बस्तुलाई प्वालसँग दाँज्दै प्वालको महिमा बतायो ।
उसको तार्किक उत्तरले आवक थिएँ । सोच्न बाध्य बनायो साँच्चै नै उसले भने झैं यो ब्रम्हाण्डको सबैभन्दा ठूलो चिज प्वाल नै हो त ? सत्यता, मनवता, नैतिकता, ईज्जत सबै त्यही कालो छिद्रभित्र मृगतृष्णा झै कतै खोज्ने पर्ने भएको त हैन ?
ठिमी, भक्तपुर