18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
फोन वार्ता चलिरहेको थियो ।
“ हजुर पाँच त अलि गाह्रो हुन्छ । अरूलाई पनि मिलाउनु पर्छ ।“
“ हैन त्यत्रो बजेट छुट्याएको छ । पाँच भन्दा तल त हुदैन । “
“ खै हजुर गाह्रै हुन्छ.... सबैलाई दिएर मलाई त के नै रहन्छ र.... फेरि काम पनि देखाउनै पर्छ ।“
“ हैन अहिलेलाई चाहिँ त्यति नै गर्नुस् .... बरु अर्को काममा बिचार गरौंला ।“
वार्ता बन्द भयो ।
उ पाँचमै अडिग रह्यो र सफल पनि भयो... भने जति पायो ।
कार्य सुरु भयो । कुनै अवरोध थिएन । स्थानिय पनि हर्षित थिए ।
जेनतेन काम सकियो । उदघाटन गर्ने समय पनि आयो । उदघाटन गर्ने अवसर पनि उसैले पायो । उ दङ्ग थियो... चुनावमा गरिएको प्रतिवद्धता पुरा हुदैं थियो ।
उदघाटनको रिबन मात्र के काटेको थियो.... नवनिर्मित भौतिक वस्तु गर्ल्याम् गुर्लुम ढल्यो । उ लगायत धेरै घाइते भए । अस्पतालको बेडमा पट्टी बाँधेको टाउको सुम्सुमाउदै सोचिरहेको थियो ‘ यदि मैले त्यो पाँच नलिएको भए....’
ठिमी, भक्तपुर