18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
आमा कति रोएकी छन् सारै निरास भएकी छन्
चम्किदे जुन–तारा, हेर्छु मैले माइतीको देश
नेता रैछन् वेइमानी खान लागे आमालाई,
चम्किदे जुन–तारा, हेर्छु मैले माइतीको देश ।
सम्बिधान काँ गयो देशै लाग्यो ओरालो
चम्किदे जुन–तारा, हेर्छु मैले माइतीको देश ।
होडवाजी चल्दैछ अग्लो कुर्सी तानातान,
चम्किदे जुन–तारा हेर्छु मैले माइतीको देश ।
तँछाड् मछाड् गर्ने आफ्नै पेट भर्ने
चम्किदे जुन–तारा हेर्छु मैले माइतीको देश ।
सम्बिधान बन्ैन यो दरिद्र चालले
चम्किदे जुन–तारा हेर्छु मैले माइतीको देश ।
लुछी लुछी खाइसके छिमेकीले आमालाई
चम्किदे जुन–तारा हेर्छु मैले माइतीको देश ।
देशको इजेत राख्न लौन उठ युवा हो!
चम्किदे जुन–तारा हेर्छु मैले माइतीको देश ।
कुर्सी मोह छोडीदेऊ सम्बिधान जोडिदेऊ
चम्किदे जुन–तारा हेर्छु मैले माइतीको देश ।