18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
मेरा हजुरबा कृषक थिए रे
मेरा बा पनि कृषक नै हुन्
म पनि कृषक नै हुँ
सपनाहरुको खेती गर्छु
त्यो पनि बाजेकै विँडो थाम्नु
कता कता
रहरलाग्दै कुरा हो
म सपनाहरु रोप्छु
विपनाहरु पलाउँछन् र पोल्छन्
सपनाहरु बुन्छु
विपनाहरु च्यातिन्छन्
सपनाघारीमा लुकामारी खेल्छु
विपनाहरुको डिलवाट खस्छु
दुर्घटनाग्रस्त हुन्छु र
दिमाग विगार्छु
सपनाहरु खान्छु
विपनाहरु ट्वाईलेट गर्छु
कहिले म रुन्छु
कहिले सपनाहरु नै रुन्छन्
विपनाहरुको नाम लिँदै कहिले
ईष्र्याले मलाई घोच्छन्
सँधै नै मेरा सपनाहरु
हुलभित्र हराउँछन्
र विपनाहरुको सन्नाटामा भेटिन्छन्
म स्वप्नँजिन्दगी वाँचिरहेछु
म घामको सवैभन्दा नजिक उभिएको
अग्लो हिमाल हुँ
बाढीमा डुब्दै गरेको घर
मेरो हो
रातमा
सपनाहरुको सिरानीमा निदाउँछु
विहान ब्युँझदा
गर्धनमा पिडा भईरहेको हुन्छ ।
तरहरा,सुनसरी
shreeshisha@gmail.com