ज्यूँदा मूर्तिहरू

कविता उज्ज्वल जी.सी. August 23, 2014, 2:16 am

---

उज्याला कोठाहरूमा

अन्धकार बोक्दै

निरीहता भोग्दै

पलपल

त्रासका गाम्छाभित्र

भोलिका सपनाहरू बुन्दै

बसेका छन् – ज्यू‘ंदा मूर्तिहरू

भोक खॉंदै÷निद्रा सुत्दै÷प्यास भर्दै

तर,

‘सत्य’ बोल्न कत्ति सक्दैनन्

अर्थात्, अमूक छन्

कालो आकाशतिर

सेतो भविष्य नियाल्दै

० ०

मनस‘ंग कुरा गर्छन् रे यी

स्वतन्त्रता व्यर्थ हो

लोकतन्त्र व्यर्थ हो

स्वतन्त्रतामा हामी नाङ्गिन्छौ‘ं

लोकतन्त्रमा अरू झ्याङ्गिन्छन्÷हामी बाङ्गिन्छौ‘ं

० ०

हामीले

देशका आकर्षक फिलाहरू

सेकुवा बनाउ‘ंदै हसु¥यौ‘ं

मह‘ंगी÷अन्याय÷अत्याचारका

टन्टलापूर घामहरू

निमुखामाथि फर्काउ‘ंदै

धेरै खेल्यौ– अनैतिक खेलहरू

पहाडस‘ंग झेल गर्दै

० ०

उफ !

कस्तो गल्ती भएछ भन्दै

कहिले

प्रयश्चित बोल्छन्

कहिले

साउने अन्धो सॉंढेले देखेझै‘ं

मरुभूमिमा पनि हरियाली देख्छन्

हो,

आजभोलि बेसुरका बन्दैछन्

ज्यू‘ंदा मूर्तिहरू ।

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।