18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
भूल यो कि भ्रम हो आफ्नो बाटो भएछ बेग्लै
सङ्ग साथ हिँड्दा हिँड्दै हामी बाटो भएछ बेग्लै !
जति नै घात गरे पनि आकाशमा चोट देखिन्न
त्यस्तै हुन नसकेरै हामी बाटो भएछ बेग्लै !
कति कमजोर जीवन छातीभित्र दुःख अटाउन्न
बल्केर दिल एक भाुको फुटी बाटो भएछ बेग्लै !
प्रहार भए पानीमा घाउ बनेर मेटीहाल्छ
ठेस लाग्दैमा मुखै मोडिई बाटो भएछ बेग्लै !
आशियाना, रंगचोक, गल्कोपाखा-२९