18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
तातो रातो रगतले सिञ्चित छ यो छाती
ज्वारभाटा समुद्रमा उठ्छ दिन अनि राती
सपनाका धरोहर उच्चाइमा पुग्दा खेरी
सम्यम् हामी अपनाउँ हिड्न हुन्न माती
सत्भाव सदगुण जीवधारीले थामम् थामम्
मौका पाएँ भनिकन गर्नु हुन्न भाँती भाँती
हामी सबै लाग्नु पर्छ सत्मार्गको यात्रा पथमा
चराचर बराबर मौका दिउँ ननिकालौ काती
मातृभूमि पृण्यभूमि जन्म दिने आमा सबै
पूण्यतीर्थ यिनै बन्छन् नबनौ है कुनै घाती