18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य

पर्खाईमा एउटा अनुहार

कविता प्रदीप चापागाईं April 1, 2012, 3:31 pm

गोधुलीको अस्ताउँदो सूर्य सँगै

ढल्केका यी पहाडहरु

किरणहरुको जमातलाई

जब बिदा गर्न मान्दैनन्

म मुस्कुराई मात्र रहन्छु

परिधीदेखी पर

एउटा अनुहार

तिर्खाएको सम्झन्छु

हाँगाहरुमा लुकामारी खेल्ने चराहरु

चुम्बन साटासाट गर्छन्

म भने नेपथ्य छेउ

त्यही अनुहारसित

सपना सजाईरहन्छु ।।

घडीको एकोहोरो तालमा

जब

खोला बगेजस्तो गर्छ

बतास चलेजस्तो गर्छ

असिमीत

नागबेली लहरहरु सित

जिस्केजस्तो गर्छु

र पौडिन थाल्छु

त्यही अनुहारभित्र

केही पल

केही साउतीहरु

मनले सुनाईरहँदा

झ्याउँकिरी सुसेल्न थाल्छे

र तिर्सनाहरुको

मेरो मधुमासमा

पर्दा लागेजस्तो गर्छ ।।

आजकल

मेरो पर्खाईहरुमा

त्यो दिन गाढा भएर टाँसिएको छ

जब म बटुवाहरुदेखी पन्छेर

वरपिपलु अँगालोमा

कुरिरहुँला

मेरो मायाको अनुहारलाई

यि हातहरु

जोरिरहनेछु

मैले नदेखेको भगवानको नाममा

कसैगरी पनि

नछुटोस्

मेरो संसार बोकेर आउने रेल

घुम्तीहरुमा

भिडभाडहरुमा ।।

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।