18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य

जीवन

कविता आनन्द अधिकारी September 24, 2011, 5:53 am

कसरी रंगिन्छ र खै

आँशुका रंगहरुले

जीवनका भित्ताहरु,

वशन्त आउनुअघि नै

झरेर गए पातहरु

खिग्रिन्ङ

एक्लो रुख

पर्खिरहेछ अन्त्य ।

ढुङगाजस्ता मनहरु

तुफानी पाराले आउँछन्

कुल्चिएर जान्छन्

कोमल ह्रदय ।

छरप्रष्ट छन् सपनाहरु

भुकम्पले भत्काएको छ

आधारहरु र चर्किएका छन्

वास्तविकताहरु ।

हिजो नियाल्दा नियाल्दै

हरदिन हिजो भै गए,यतीखेर ।।

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।