18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य

अन्त्य कि सुरुवात ?

कविता प्रदीप चापागाईं June 29, 2011, 2:44 pm

लास

मुर्दा

गयो,बित्यो

सकियो

कानेखुसीहरु

एक हुल

सयौं आँखाहरु

फूलका गुच्छाहरु

अनि अबिर

गोबर,अनी लिपिएको भुईँ

चित्कार अनि रोदन

सम्झनाहरु

यस्तै माहोलबिच

सेतो कात्रोभित्र

चिर निद्रामा निदाएको

एउटा प्राणी

म !!

एकनाले बाँस

घाटको पर्खाई

चिता

आगो

ब्रम्हनाल

चिसो बतास

खोलाको सुसेली

अनि

राप रापमा जलेर

केही क्षणमै

खरानी हुने

सजिवता सकिएको

एउटा वस्तु

म !!

आकाश

हजारौं मान्छेहरुका

हजारौं अड्कलहरु

स्वर्ग, नर्क

त्यै एउटै थलो

चन्द्रमा

सुर्य

ग्रह

अनि ताराहरु

वायुमण्डल

सबैको घर

त्यही घरको बाटो हुँदै

अनन्त यात्रामा निस्किएको

एउटा शान्त यात्री

म !!

अनि

एउटा अनुत्तरित प्रश्न

यो एउटा घटना

अन्त्य,कि सुरुवात ? ?

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।