गजल

गजल बोध राज पन्त ‘अनागत’ June 28, 2011, 3:06 pm

---

के साह्रो मात्तिएकी बैंशले पात्तिएकी तिमी

लुटाउन आफैलाई किन यस्तो आत्तिएकी तिमी ?

बेचैन औंला नेपथ्यमा ओंठको कँपकँपी

आरन हौ कि ज्वालामुखी हेर हेर तात्तिएकी तिमी ।

खातिएको हिंऊ थियौ ठोस हेर तरल भयौ

वासनाको चर्खा भित्र धागो जस्तो कात्तिएकी तिमी ।

आँखा भित्र मधुशाला उदाँछन् ढोकाहरु

सिर्जनाका मातहरु पत्रपत्र खात्तिएकी तिमी ।

मणिग्राम, रुपन्देही

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।