18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य

गजल

गजल दिनेशराज सुवेदी June 18, 2011, 3:10 pm

उन्मत्त जवानी रोपेर जवानी संगै न हिंड्नु बेकार छ

फक्रदो जवानीको भेलमा जवानी नै न चिन्नु बेकार छ

खै! किन हो कुन्नि ? तिमी त संधै नशाग्रस्त देखिन्छौ रे

जवानीको आगो सल्केको बेला ताप्न न सिक्नु बेकार छ

नशा लागेको बेला नजरले कैद गर्न खप्पिस छौ तिमी

उम्लेको बेला तातेको जस्तो चाहना न झिक्नु बेकार छ

खहरेको भेल हो सम्झ फेरि कहिले ? बग्ला निरन्तर

अंगुर टिप्न नसक्दा आफै मन्चमा न टिक्नु बेकार छ

समय पर्खन्न फेरि न त कोहि पर्खी बस्ला त्यो संधै

वैलिएर बिना अर्थको बजारमा बिक्नु बेकार छ

बिराटनगर - ४

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।