18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
केही आँशु केही हाँसो कर्कलाको पानी
थाहै नपाई चिप्लिएछ आधा जिन्दगानी ।
चंगा बनि बादलुको गाला चुम्न खोजें
कर्तब्यले रोक्यो सधैं धागो तानी तानी ।
उड्न खोज्दा आकास पनि सांघुरिदै गयो
मृगतृष्णा बढाएछु मैले जानी जानी ।
यो मेरो हो, यो तेरो हो, रेखाहरु खिचिरहें
मर्ने कला सिकि रहें बाँच्ने कला ठानी ।
नदेउ मन कसैलाई फीर्ता लिन सकिंदैन
फूल चुन्छु भन्दै कांढा चुनें छानी छानी ।
मणिग्राम, रुपन्देही