17 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य

एउटा 'आपोकालिप्सिस' ढाल्नुछ

कविता डा. मधु माधुर्य March 24, 2011, 4:36 pm

एक्लो सगरमाथा -

ठिंग उभिनुको कुनै अर्थ छैन अब

पग्लेर थुप्रै हिमालहरु

वागमती 'टुकुचा' बगिरहेछ ...

विसर्जनको प्रवाहसंगै

इतिहासको जंडू नियति

दक्षिण बगिरहेछ

'चुनामी' नेताहरुको

जिजिविषा

भत्काउँदै

मठ-मन्दिर र गुम्बाहरु

थाप्दै दक्षिणको "आशिर्वाद"

उक्लिरहेछ

विकराल आपोकालिप्सिस :

उही सिक्किमको भीरबाट

देश खस्ने खतराको

अप्रिय संकेत -

२-४ कुपुत्रहरुको उन्मादपूर्ण अट्टहास

वा आफ्नै आमा विरुद्धको 'मुर्दाबाद'

भस्मासुरको कालो हात बनेर

भविष्यको पुर्पुरोतिर

बेरोकटोक / खुलमखुल्ला

डुलिरहेछ ...

शव्दको अभावमा

मुर्ख

दृश्यहरुको क्यानभासमा

प्याच्च प्याच्च थुकिरहेछु :

"थुइक्क" !

............

"थुइक्क" !!

...........

"थुइक्क" !!!

स्थायी आवेगको

मूर्त चित्रमा

एक्लै एक्लै

म -

फलामको अभ्यास गरिरहेछु

चीसो ओस

चारैतिरबाट

चाटिरहेछ मलाई !

रोपेर

महँगो स्वाभिमान

यो उर्वर माटोमा

फेरि

अर्को सगरमाथा

उभिदिन्छु

बुझ पचाउँदै -

"एक्लो सगरमाथा -

ठिंग उभिनुको कुनै अर्थ छैन अब

पग्लेर थुप्रै हिमालहरु

वागमती 'टुकुचा' बगिरहेछ ..."

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।