18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
हेर्दाहेर्दै सूर्यदेव क्षितिजसंगै बिलीन भए
साँझको पोखरीमा सारा दृश्य चुर्लुम्म डुब्यो
लोडशेडिङको पालो फेरि आएछ क्यार!
गामभरी बाक्लो अन्धकार छायो
दसगते बनमा जूनकीरीहरु बास बसि सकेछन्-गीत गाएको सुनिन्न ।
चुक घोप्टिए झैं निष्पट्ट अध्यारो छ परिसर ।
जति रात छिप्पिदै गयो
छट्पट्टी त्येतिनै बढिरहेछ
ओछ्यानम दायाँ-बायाँ, दायाँ-बायाँ कोल्टे फेर्दै
लामो लामो श्वास लिदै,
मनभित्रको उदविग्नतालाई खोरुङ्वा खोलाको छ्वाङ् छ्वाङ् भेलसंगै बगाउदै
एक झक्को निदाउन खोजिरहेको छु ।
तथापि
मनमा अनेक कुराहरु खेलिरहेकाछन
दिनमा अनि बिगतमा घटेका कृयाकलापहरु
तालिकाबद्दरुपमा सिनेमाको पर्दामा झै
दृश्यावलोकन भइरहेछ-अन्तस्तलमा
कतै टाढा टाढा बाट! भुक्! भुक् ! केवल कुकुरको भुकेको आवाज सुनिन्छ ।
अस्ति भर्खर कमेरो छेपेको भित्तामा
टोक्ला चिया किन्दा उपहार परेको पेन्डुलम घडीले
ट्वाङ्! ट्वाङ्! गर्दै बिहानको दुई बजेको संकेत दिन्छ ।
अंह
निन्द्रादेवीसंग पटक्कै सम्झौता हुन सक्या छैन
लाखौ कोशिस बिफल
ब्यतित कुराहरु नजरभरि
पालै पालो दृश्य १, २, ३ हुदै घुमिरहेछन, घुमिरहेछन ।
ओछ्यानमा कोल्टे फेर्दै
प्रभातको किरण, लाजको लालीसरि
झ्यालबाट खुसुक्क सवारि हुन्छ
अनि
यसोरीनै एकै झप्को ननिदै एकरात, छट्पटाहटमै अनिद्रित कट्छ ।
धरान, सुनसरी