18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
निष्ठुरीलाई आफ्नो ठानी प्रित लाएपछि
सस्तो बन्न थालेँ मित्र धोका पाएपछि ।
दिन–रात, हाँसो–खुसी उस्तैउस्तै लाग्छ
यस्तै हुने रै’छ साथी होश हराएपछि ।
कहिले छट्पटिन्छु कहिले मुर्छा परी रून्छु
मुर्दा सरी हुन्छु उनको याद आएपछि ।
मिल्नु–छुट्नु, हाँस्नु–रूनु जिन्दगीको खेल
नाङ्गिएछु यस्तै खेलमा सब गुमाएपछि ।
यही प्याला रह्यो साथ यस्मै रम्छु अब
आपैmलाई बिर्सिन्छु म यो रित्याएपछि ।
जीवन भन्नु गुम्नु अनि गुमाउनु नै रै’छ
मान्छे बन्न खोजिरा’छु सब लुटाएपछि ।
निष्ठुरीलाई आफ्नो ठानी प्रित लाएपछि ।
सस्तो बन्न थालेँ मित्र धोका पाएपछि ।