18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
समथरबाट पहाड चढ्दैमा
सगरमाथा पुग्न सग्दैनौ
पहाडबाट तराई झर्दैमा
मेरिआना देख्न सक्दैनौं
अहंकारको बायुपंखी घोडामा
आफ्नै गोहोमा अल्मलिदैछौं
हामी एउटा मूलबाटो निस्किने
गोरेटो मै अटेस मटेस गर्दैछौं ।
इतिहासको पाना च्यातेर
गर्याम् गर्याम् चपाउँदैछौ
हिजोको थोरै उज्यालोको
आकृतिको भित्तालाई
गर्ल्यामगुर्लुम ढाल्दैछौं,
समावेशीको बिगुल फुक्दै
आफ्नै संस्कृति र समाजमा
ध्वनि प्रदूषित बनाउदै छौं,
आफ्नो रंग खोज्ने निहुँमा
आरोपको हिलो छ्यापा छ्याप् गर्दैछौ ।
देउता पुज्ने गरेका ढुङाहरुलाई
बेकामे भनेर अहिले नफ्याकौं,
काम लाग्छ ढुंङ्गा-माटो दुवै
किनकि
यो धर्तीको श्रृजना एउटाले मात्र हुदैन
म,अनि हामी सबै यसमा रहनुछ
खडेरी मनको मरुभूमिमा कहिले
एकता र राष्ट्रियताको बीउ उम्रिदैन
चाहे पूर्वको कञ्चनजङ्धा होस या
पश्चिमको मानसरोवर-
हाम्रो लागि उत्तिकै
सङ्लो र अग्लो हुनु जरुरी छ
अनि मात्र सगरमाथा चिनाउन सक्छौं ।
शित्तलपाटी-६ संखुवसभा,हाल: इजरायल