18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
तिमीलाई माया गर्दा म त रित्तो प्याला बनेंछु
हराई चाबी बाटोमा म त बन्द ताला बनेंछु ।
दुवै आँखामा आँसु एकै बगेनन् कि क्या हो
आफूलाई नै घोच्ने म त तीखो भाला बनेंछु ।
सिउरिदिएको त्यो फूल ओइली झर्यो कि कसो
गलामा म बस्दा बस्दै चुँडिएको माला बनेंछु ।
सत्याग्रहमा कहिल्यै बस्दै बसेको म होइन
ओढेकै थिएँ घामछाँया हाड छाला बनेंछु ।