18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
दुखियालाई खुसी नमिल्दोरहेछ,जति नै गरे नी
हातको रेखा मेटिनरहेछ, छुरीले चिरे नी।
भिजेको आखा सुक्दैनरहेछ, जति नै पुछे नी
च्यातिएको भाग्य जोडिनरहेछ, भालाले सिए नी
दुखिको खुसी लुटिन्दोरहेछ, दैब नै लागे सी
हातको रेखा मेटिनरहेछ, छुरीले चिरे नी।
मनको बाध फुट्दोरहेछ, चोटै-चोट लागे सी
जिएको अर्थ नलाग्दोरहेछ, मान्छेले हासे सी
दुखिको दुख सकिनेरहेछ, माटोमा मिले सी
हातको रेखा मेटिनरहेछ, छुरीले चिरे नी।