असाध्यै डर लागिरहेको छ

कविता बिनोद खड्का March 19, 2009, 10:24 am

---

आकाशमा चील र गीद्धहरु नाँचिरहेका छन

धरतीमा ओर्लने अधैर्य प्रतिक्षामा

चीतुवा र श्यालहरु चिहाईरहेछन

वस्तीमा गएर लुछ्ने प्रतिक्षामा

वस्तीमा हाहाकार मच्चिरहेको छ

आतंक र अविश्वाश मडारिईरहेको छ

एउटा भाई अर्को भाईको माथी खनिएको छ

कतै त्यो मेरो देश त होईन

असाध्यै डर लागिरहेको छ।

स्वार्थका चक्रव्यूहहरुभित्र

नैतिकताका कुराहरु हराउदै गएका छन

सेवा र मानवधर्मका कुराहरु

राजनितीका भ्रमहरुले निमोठीरहेका छन

आवाजै आवाजहरु बोकेर

वस्ती र वाटोहरु बलिरहेको छ

संरक्षण र सम्वर्धनको लामो प्रतिक्षामा

देश एउटा असहाय झै रोईरहेको छ

कतै त्यो मेरो देश त होईन

असाध्यै डर लागिरहेको छ।

लुछालुछ खोसाखोस र तानातानले

चोली अझै च्यातिदै गएकोे छ

फाटेको चोली फेरी दिन्छु भन्ने छोरो

भीडभित्रै खोई कता पो हराईरहेको छ

पीडामा मल्हम लगाउने कुरा गर्ने छोरो

आज भोली साँढा पल्टेको छ

यता ठग्दैछ उता ठग्दैछ

मानौ यस्तो लाग्दैछ ठगीकै खेती गर्दैछ

कतै त्यो मेरो देश त होईन

असाध्यै डर लागिरहेको छ।

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।