झर्दै छन तारा अझै

कविता शेखर ढुंगेल March 12, 2009, 9:48 am

---

तारा गन्नु उस्को रहर होइन

बिबस उ तुलु टुलु

अनगिन्ती झरेका तारा गिन्दै छ

कती कता बिलाये पत्तो छैन

कहिले पस्चिम कहिले पूर्व को

तारा झरिनै राखेका छन

अन्धकार मा धेरै बेर छत मा बसी

तारा हरु को भबिस्य सोच्दै छ

चन्द्र को कुटिल हासो ले

उु खिन्न भ्एको छ

कैऔ बिलिन तारा को

पर्खाइ मा हुन्छ उु

तारा सितै सती जाने कि

उस्को मितेरी को लागि

उ सँगै त्यहा बाट

पृथ्वी को चिच्याहट कोलाहल

अभाब खिचातानी को रमिता

हेर्ने कल्पना गर्दछ उ

प्रदुशित बातावरण देखी

उन्मुक्त भै स्वच्छ हाबा मा

उुद्ने सोच्दा सोच्दै

नजिक कतै चिच्याहत ले

तारा गन्ने क्रमभङता हुन्छ

बिहान मात्रै समाचार सुनेको

धेरै तारा को करणग भंग भएको

आज फेरी दोहोरिये जस्तो छ

उु स्तम्भ भयो करँगभङता

निरन्तरा को आसन्का ले

गुहार मागिदिने अवस्था छैन

अरुको निन्द्रा भंग हुने दर छ

निस्तम्भ रमिता हेर्नु को

बिकल्प छैन निरिह छ उ

झिसमिसे बिहानी मै रात को

चिच्याहट तर्फ खिचियो

शान्त मुद्रा मा मग्न थिए

प्रश्वास को क्रमभङता गरेर

प्रत्यक लाई थोपा थोपा

आशु बाड्दै फर्कियो उ

झरेका तारा गन्दै

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।