रणमैदानको झलक

कविता ठाकुर मान लामा February 22, 2009, 9:26 am

---

उफ !

बम र बारुदको धुवामा

नजरहरु दुस्मनलाई

हेर्न थाक्दै गइरहेछन्

कारुणिक दारुणिक चिच्यावटहरुमा

आफ्नै कमाण्डरको आदेश

सुन्न छाड्दै गइरहेछन्

चोइटा चोइटा टुक्रिएका लाशहरु

छातीमा गहिरो घात पुर्‍याउदैछन्

किन गर्दैछौ अरुको संहार

ह्दयमा यस्ता अनेकन

बात हुर्क्याउदैछन्

नजिकै एक घाइते दुस्मन

पानी पानी भन्दै माग्दै गरेको

उफ ! मनमा

राष्ट्रियताको भावना पुग्दा

मित्रबाट मानवतालाई कुल्चिन पुगेछन

सम्झाउन सक्दिन मित्रहरुलाई

कारण दुस्मनी गोली धमाधम बर्सिरहेछन

मानवतालाई बिर्सी देश स्वाभिमान

आँखासामु नाचिरहेका छन्

त्यसैले होला

हर कोही खुखार हिस्रक बन्दै गइरहेछन्

रणमैदान रगतको समुद्र

यत्र तत्र बन्दै गईरहेका छन्

उता भित्र भित्रै ह्दयमा तप्किरहेको

ज्वालाले शान्ति शान्ति

चाहियो भन्दै गइरहेका छन्

कतैबाट शान्तिको सन्देश

आउँछ कि कान तेर्सिदैछन

तर

बम बारुद र धुवामा

ती कानहरु सुनिन छाडिदैछन

ती कानहरु थुनिन पुग्दैछन

लेखकका अन्य रचना पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस ।