18 वर्षदेखि निरन्तर
समकालीन साहित्य
समकालीन साहित्य
हेदैर्छु
दृष्यहरु
भोग्दैछु
जीवन अरु
फूल जस्तै
धर्म, कर्म र संस्कारमा
मन्दिरमा चढाइदिन्छन् ।
जिउँन नदिई गलाइदिन्छन् ।
रुप रङ्ग बिगारेर
भोलिपल्ट मिल्काइ दिन्छन् ।
हेर आज,
म फोहोरको थुप्रोमा
कैयौं पटक
बंगैचामा फूल्न नपाई
कोपिलामै चुँडिएर
रङ्गीन संसारको सृष्टि
पत्झर शिशिर अँगालेछु ।
भमराहरुको आगमनमा
लथालिङ्ग र भताभुङ्ग भै
म उहि थुप्रोमा खसेछु ।
अमन चयन शान्ति दिने
रंङ्गीन संसार बनाउने
प्रकृतिको धुन म
प्रेम र विश्वासमा
रंङ्गहरु छर्दैछु ।
तर बिडम्वना,
भमराहरुको जमातमा
अभिशाप भएछ मेरै लागि
मेरो लक्ष्य र चाहना
यो सुन्दर र सालिन स्वरुप ।
हिजैदेखी
बंगैचाको सुन्दरता बिच
रङ्गीविरङ्गी फूलहरुमा
यी भमराहरु १
भु भु गरीरेर
डुल्थे
यहाँ आज उज्यालोमा
आफैलाई नियाल्दा
अनायासै मबाट
मेरो रंङ्ग उडिसकेछ ।
यो जीवन
रसपान,
भोगविलास,
कामवासना र रागको
उपहार बनेछ ।
यो रंङ्गहीन स्वरुप १
नामको नरहेर बदनामको
यसैको डरले
अन्ततः लुक्न
म यहि थुप्रोमा पसिरहेछु ।
यस वातावरणको दास
दुइ दिनको जीवन
पीडैं पींडा
मेरो जातिमा
यो क्रमीकता
कहिले सम्म हो -
मनमोहक र शालिन
प्रकृति प्रदान स्वरुप
म फूल
यो फोहोरबाट फैलीएको
दुर्गन्ध सहदै
अदृष्यमा आँशुहरु बगाई
चुपचाप पींडाहरु सहिरहेछु ।
निर्दोष मेरो पवित्र जीवन
आज बजारको खेलौना भयो ।
यो उपहार १
कहिले उसले किन्छ ।
कहिले अर्कोले किन्छ ।
पालैपालो
मलाई खेलाउनु सम्म खेलायो ।
अन्ततः थकित भएर छाडी दिन्छ ।
हेर यहाँ म, चुपचाप
हर पिडा सहिरहेछु ।
किनकी, मर्न नसकिदो रहेछ ।
नपत्याए हेर,
आज उसले मलाई
यो रेष्टुरेण्ट,
डिस्को,
डान्स,
क्याविन,
मसाज,
होटल र
घरका कोठाहरुमा
नयाँ ताजा रहे सम्म सजाएको छ
मन पर्न छाडे पछि
फोहोरमा फालीरहेछ ।
जब मेरो सुन्दरताबाट
आफ्नो प्यास मेट्छ
मलाई छाडेर
फोहोरमा फालेर
यै भमरा १
बाहिरी धरातलमा उभिदै
सभ्य र भलाद्मी देखिन
यो समाज
शहर
सभा र
वैठकहरुमा
विभिन्न संञ्चार माध्यमहरुबाट
विभिन्न उपनाम दिइरहेछ ।
मेरो बदनमा गरिरहेछ ।
जिउँदै चितामा जलाउन खोजिरहेछ ।
म त निर्दोष फूल हुँ ।
सृष्टिको रचना र
जीवनको सुख शान्ति हुँ ।
मेरो भरमा जीवनका
अझै, आशा गर्नेहरु छन् ।
महाशय
मेरो आपत्ति छ ।
मेरो पिडा,
दुःख, दर्द
र यो वेदनाको
सुनुवाई होस् ।